อาหารแบบพื้นๆ

เวลาถึงเทศกาล หรือวันหยุดยาวๆ คนที่อยู่ตามหมู่บ้านตามต่างจังหวัด นิยมจะนัดกันมากินข้าวร่วมกัน พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ บนโต๊ะอาหาร หรือถ้าจะพูดให้ถูก ชาวอีสานขนานแท้ก็ต้องนั่งกินกันบนแคร่ ส่วนอาหารก็เป็นอะไรที่พื้นๆ ง่ายๆ จะมีน้อยมากที่ซื้อ เพราะส่วนมากจะได้ทั่วไปตามกำแพงบ้านถ้าเป็นผัก ถ้าเนื้อสัตว์ก็จะเป็นปลาที่จับได้ นำมาย่างเกลือแบบง่าย บวกกับส้มตำ และน้ำพริกผักสดอีกสองสามอย่าง แค่นี้บรรยากาศในวงข้าว ก็ครื้นเครงแล้ว

ปลาย่างเกลือง่ายๆ แนมกับผักสด

หน่อไม้กับเห็ดต้มที่เก็บได้ทั่วไป ส้มตำที่ตำกันเอง(หวานหยั่งกับใส่ นต. ลงไปเป็นกิโล)

สีหน้าของทุกคนที่แสดงออกมาหลังจากที่ได้ลิ้มรสของอาหาร ซึ่งอาจจะจืดหรือเค็มไปบ้าง แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้บรรยากาศกร่อยลงเลย เพราะข้าวทุกคำที่กิน คำพูดทุกคำที่พูดล้วนแสดงถึงความสุขของการได้พบหน้าคุยกันในแบบฉบับญาติพี่น้อง

Little Bird

ดอกแก้วมังกร

ดอกแก้วมังกร

เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นดอกแ้ก้วมังกร เพราะมันจะบานแค่วัน หรือสองวันเท่านั้น ดูๆ ไปก็สวยดีเหมือนกัน รูปร่างมันคล้ายๆ กับถ้วยรางวัล

เหมือนถ้วยรางวัล

อันนี้อีกมุม

ที่บ้านจะมีต้นแก้วมังกรอยู่ 2 ต้น ได้กินลูกันก็ปีละสองสามลูก เพราะปลูกแบบไม่ใส่ใจ สว่นมากลูกอ่อนมันจะถูกแมลงวันทองสอยไปก่อนที่จะได้ห่อ ตอนแก่มันก็เลยเน่าใน แต่ยังๆ ดอกมันก็สวนนะ ว่าแต่ Dragon Ball นี่ถ้าภาษาไทยมันก็คือแก้วมรใช่ไหม????

Little Bird

โปรดอย่าอิจฉาสมาชิกใหม่ของบ้านทรายทอง

ยิ้มด้วยแหะ

อย่าเจ้าใจผิดนะครับ ไม่ได้จะมาวิจารณ์ละครวิมานบ้านทรายทองแต่อย่างใด แต่ที่บ้านได้ต้อนรับสมาชิกใหม่ 1 ตัว มันคือเจ้าเก่งนั้นเอง เก่งเป็นหมาพันธุ์บางแก้ว รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาเอาการ เก่งอายุได้ 3 ปีหมา หรือถ้าจะคิดเป็นคนก็อายุได้ 21 ปีแล้ว

หูตั้ง หางเป็นพวง ลักษณะเด่นของบางแก้ว

สาเหตุหลักๆ เลยที่ต้องไปขอเจ้าเก่งมาจากป้าที่ใจดีให้มาก็เพราะ บ้านไม่ค่อยมีคนอยู่มีแค่ย่าอยู่คนเดียว พูดถึงคนสูงอายุนี่ จะขี้ระแวงมาก กลัวว่จะมีคนมางัดบ้าน เลยอยากจะได้หมาซักตัวมาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อน กับเฝ้าบ้าน ถ้าพูดถึงความรักเจ้าของ แล้วหวงที่อยู่ของตัวเอง บางแก้วก็เป็นหนึ่งในนั้น เจ้าเก่งเลยย้ายสำมะโนครัวจากขอนแก่น มาอยู่หนองบัวลำภูโดยปริยาย

Little Bird

ยุ้งฉาง หรือเรียกสั้นๆ ว่า "เล้า"

ยุ้งฉาง หรือ คนอีสานเรียกว่า "เล้า"

หากไปตามบ้านของชาวไร่ ชาวนา หรือบ้านตามต่างจังหวัด การที่จะพบเห็นยุ้งฉาง หรือที่ คนอีสานเรียกสั้นๆ ว่า "เล้า" ก็คงจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร เพราะมีกันทุกบ้าน ประโยชน์หลักๆ เป็นที่เก็บเสบียงคือข้าวเปลือกที่ยังไม่ผ่านการสี เวลาที่ข้าวสารภายในบ้านหมด ก็จะมาตักเอาข้าวสารภายในเล้านี้ไปสี ทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ ข้าวเปลือกที่เก็บสะสมไว้จนเต็มเล้าก็จะพร่องลงๆ จนแทบจะไม่เหลือเหมือนในรูป เพราะตอนนี้ใกล้ฤดูเก็บเกี่ยวที่จะวนมาอีกรอบ
ดูสีของข้าวเปลือก มันเป็นสีทองอร่าม หากจะเปรียบเป็นทองคำในบ้านคงจะไม่ผิด เพราะในปัจจุบันเมื่อเวลาขัดสนเงินแบบเร่งด่วน ก็ได้เจ้าข้าวนี่แหละนำไปขาย หลายอย่างที่คนสมัยก่อนคิดเด็กรุ่นใหม่อาจจะมองว่าล้าสมัย เช่น "เล้า" ที่อาจจะดูไม่จำเป็น สุดท้ายเราก็เลยต้องซื้อข้าวกันเหมือนในปัจจุบัน

Little Bird

ตอนแรกแปลกใจ ตอนหลังเขินอาย

ไม่นานมานี้ไม่สบาย ไปหาหมที่ศูนย์สุขภาพนักศึกษา ไม่รู้กินอะไรไป ท้องเสียซะงั้น แต่ก็เป็นแบบธรรมดาไม่ได้ร้ายแรงอะไร หลังตรวจก็มีเจ้าหน้าที่มาถามว่า วันนี้ เมื่อวานไปกินอะไรมามั้ง ถามไปถามมาแกก็เอาซองพลาสติกใสที่ข้างในใส่อะไรไว้ก็ไม่รู้ออกมา

มันคือที่เก็บตัวเชื้อ

 พี่แกเลยอธิบายว่านี่เป็นที่เก็บตัวอย่าง เพื่อจะเอาเชื้อไปเพราะว่าที่ทำให้ท้องร้วงเป็นเชื้ออะไร ............ แกก็พูดไปเรื่อยๆ มันมาสะดุดตรงที่ น้องก็เอาแท่งที่มีสำลีนะ แหย่เข้าไปที่ก้นประมาณ 2-3 cm มาถึงตรงนี้รู้สึกว่าหน้าจะแดงๆ มีน้อง น.ศ. ผู้หญิงนั่งอยู่ข้างหลังด้วยตั้งสองคน ประหม่าสุดๆ เดินไปห้องน้ำไม่กล้ามองหน้าเลย ดีว่าตอนกลับหลังเสร็จกิจ ก็ไม่เจอแล้ว ค่อยโล่งอกหน่อย
ยังไงก็เป็นประสบการณ์ชีวิตนะครับ ท่านที่ยังไม่เคย ก็น่าจะท้องเสียดู

Little Bird

สุสานหอยล้านปี

สุสานหอยล้านปี สถานที่ท่องเที่ยวที่ทั้งไม่ขึ้นชื่อ และไม่เป็นที่นิยมของ จ.หนองบัวลำภู ที่พูดแบบนี้ก็คงจะเพราะจำนวนคนเข้าท่องเที่ยวนั้นน้อยมาก เหตุผลหลักๆ คือจะไปดูอะไร ไปยืนมองก้อนหินรูปหอยในตู็้กระจก แค่นั้นหรือ แค่อันนี้ข้อเดียวนักท่องเที่ยวก็โบกมือลา ขับรถผ่านสุสานหอยแล้ว
แต่นั้นมันเป็นอดีตไปแล้วเพราะทางจังหวัดได้ปรับปรุงสุสานหอยนี้ใหม่โดยสร้างศาลสมเด็จพระณเรศวรขึ้น  รวมถึงสร้างพิพิธภัณฑ์ใหม่ ซื้อหุ่นยนต์ไดโนเสาร์ทีเร็กซ์ มูลค่ากว่า 4 ล้านบาทมาเรียกคะแนนความนิยมจากนักท่องเที่ยวให้มาเข้าชม

เดินกันนิดหน่อย

ศาลสมเด็จพระณเรศวร

ทางเข้าพิพิธภัณฑ์

ไฮไลต์ของพิพิธภัณฑ์

น่ากลัวมากพอเข้าไปใกล้ๆ

หอยยักษ์

ไม่นานหลัง จำนวนนักท่องเที่ยวก็เพิ่มขึ้นวันละหลายร้อยคน ทุกคนต่างมาชมหุ่นยนต์ทีเร็กซ์ พร้อมกับมาสักการะศาลสมเด็จพระณเรศวร การจัดแสดงมี 2 ส่วนคือโลกดึกดำบรรพ์ และจักรวาล หลังจากชมเสร็จใครที่ชอบเดินป่าแนวอนุรักษณ์ธรรมชาติ ก็มีให้ได้เดินกันจนน่องโป่ง ดูจากรูปด้านล่างก็น่าจะรู้แล้วว่าได้รับความนิยมขนาดไหน

มองเห็นทางเดินกันไหม

เดินมาได้ไม่นานเราก็จะเจอหลุมสำรวจขุดค้นที่พบหอยโบราณ แต่ก็เดินชมได้แค่หลุมเดียวเพราะแดดอย่างแรงนิ เลยไม่ได้เดินต่อ แนะนำว่าพกร่มไปด้วยจะดีมากมาย

หลุมสำรวจแรก

ไปเจอมันนอนในหลุมสำรวจ ตัวใหญ่มาก

น่าจะต่อยอดเพราะเหมือนมาถูกทางแล้ว แค่เพิ่มพิพิธภัณฑ์ให้ใหญ่ขึ้น ซื้อหุ่นยนต์มาเพิ่ม ชื่อก็จะเป็นที่รู้จัก จำนวนนักท่องเที่ยวก็จะมากขึ้นตามด้วย ใครผ่านมาทางหนองบัวลำภูอย่าลืมแวะเที่ยวชมนะครับ

Little Bird 

วันสันติภาพไทย

ทราบกันหรือไม่ว่าวันนี้เป็นวันอะไร วันนี้คือ วันสันติภาพไทย มาถึงตรงนี้บางคนก็คงยังงงว่าเป็นวันแะไรกัน วันนี้คือวันที่ญี่ปุ่นประกาศยอมแพ้สงครามอย่างไม่มีเงื่อนไข(World War II) คงจะงงว่ามันเกี่ยวอะไรกับวันสันติภาพไทย เกี่ยวอย่างแน่นอนครับเพราะวันนี้เองเช่นกันที่รัฐบุรุษอาวุโส ปรีดี พนมยงค์ ได้ประกาศเอกราชของประเทศไทยเรา ว่า การประกาศสงครามกับฝ่านสัมพันธมิตรนั้นเป็นโมฆะ เปลี่ยนสถานะจากเดิมที่เป็นประเทศผู็แพ้สงคราม

รัฐบุรุษอาวุโส ปรีดี พนมยงค์ ขณะประกาศเอกราชของประเทศหลังสงครามโลกครั้งที่สอง

ความสำเร็จเช่นนี้นั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากปราศจากกองกำลังเสรีไทย ทั้งในและนอกประเทศ ที่สละทั้งแรงกาย แรงใจ และชีวิตอุดมการณ์ ดำเนินการทั้งใต้ดินและบนดิน เจรจาทั้งสหรัฐ อังกฤษ และจีน ให้ประกันความเป็นเอกราชของชาติไทย ให้ได้มาเป็นประเทศไทยอย่างทุกวันนี้ ขอสดุดีเหล่าเสรีไทย และคนไทยทุกท่านที่ไม่ได้เอ่ยนามในยุคนั้นด้วยอุดมการณ์อันแก่กล้าที่ไม่ยอมจำนนต่อความอยุติธรรม

แต่ก็น่าเสียดายที่ทุกวันนี้เราหลงลืมสิ่งเหล่านี้ไปหมดแล้ว หลงลืมเกียรติภูมิของประเทศ ละทิ้งศักดิ์ศรีของเราเอง หันไปสวามิภักดิ์ต่อกระแสค่านิยมสมัยยุคโลกาวินาศที่ไหลบ่าเข้ามาอย่างในทุกวันนี้ ก็ได้เฝ้าแต่หวังว่าวันหนึ่งเราจะหยุด แล้วหันกลับมามองตัวเรา พอใจในสิ่งที่เรามี ภูมิใจในสิ่งที่เราเป็น

ปล.บทความนี้ได้แรงบันดาลใจจากบทความใน manager.co.th สนใจอ่านบทความนั้นได้ ที่นี่

Little Bird

Korat Zoo(สวนสัตว์โคราช)

บัตรเข้าชม และแผนที่เที่ยวสัตว์

จะมีที่แห่งไหนที่ทำให้คุณนึกนึกความหลัง เมื่อครั้งยังเป็นเด็กตัวน้อยๆ ได้เท่ากับสวนสัตว์ ที่ตอนยังเด็กได้วิ่งเล่น ไปดูกรงนั้นที กรงนี้ที ต้องหัวเราะกับเหล่าลิงผู้ฉลาด หรือนากแสนรู้ และต้องตกใจกับแรด กระซู่ กูปรี และควายป่า(เกี่ยวอะไรกัน)
อย่างที่เกริ่นแบบออกทะเลในตอนต้น นานๆ ทีผู้ใหญ่ก็อยากมีความรู้สึกแบบเด็กๆ จุดมุ่งหมายของการเดินทางสัญจรครั้งนี้เลยมาหยุดลง ณ สวนสัตว์โคราชนี่เอง การเที่ยวชมชวนสัตว์สมัยนี้นั้นไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมาให้เปลืองพลังงาน เพราะมีตั้งแต่จักรยาน ยันรถกอล์ฟให้นั่ง หรือเอาแบบที่ประหยัดและได้นั่งกันพร้อมกันทั้งครอบครัว ทางสวนสัตว์ก็มีรถรางไว้ให้บริการเที่ยวชมรอบๆ ในราคาที่ไม่แพง

รถรางสวนสัตว์

เมื่อขึ้นรถรางกันหมดแล้ว ถึงเวลารถก็พาชมรอบๆ โดยมีพี่ไกด์ของสวนสัตว์ ที่บรรยายได้ถึงใจมากคือ เร็วและกระชับ ไม่พูดซะจะยังดีกว่า(ล้อเล่น) ได้อารมณ์เหมือนดูเทนนิส คือ พอถึงกรงนี่ไกด์บอกชะโงกซ้ายก็ซ้าย บอกขวาก็ขวาทั้งคัน

มีน้องหลินปิงและพวกพ้องไว้ถ่ายรูปกับหนูๆ

รถรางจะจอดตามป้ายสำคัญๆ ให้คนที่สนใจลงไปดูสัตว์ จากนั้นซักพักรถก็จะวิ่งต่อ ถ้าใครขึ้นไม่ทันก็รอขึ้นรถคันต่อไปแทน

คุณม้าลาย

คุณยีราฟ

คุณนกฟลามิงโก

คุณแรดขาว

คุณหมีคน(ที่ไม่ใช่หมีควาย)

คุณเสือโคร่ง

 สนุกมากนานๆ ทีจะได้มาเที่ยวสวนสัตว์ เหมือนกับไปเป็นเด็กอีกรอบ วิ่งไปกรงโน้นที กรงนี้ที ตื่นเต้นกว่าน้องชายที่เป็นเด็กอีก เสียดายที่มีเวลาไม่มากไม่ได้ดูครบทุกกรง สวนสัตว์เป็นอะไรที่ถ้ามาแล้ว คุณจะอยู่ได้ตั้งแต่เช้า ยันเย็นเลย เพราะมีอะไรให้ทำเยอะแยะ ถ้าใครอยากย้อนรำลึกถึงความหลังก็เชิญได้ที่สวนสัตว์ใกล้บ้านนะครับ

Little Bird